وقتی که به هستی نگاه می کنیم می بینیم که همه اجزای آن در حال خدمت کردن به همدیگر هستند، گویی از یک شعور بالایی برخوردارند و نیرویی عظیم و شگفت انگیز برنامه خدمت کردن آنها را بر عهده دارد.
باران گیاه را می رویاند، چهارپایان از گیاه می خورند و انسان هم از چهار پایان تغذیه می کند. آبی شور و کمی کود به درخت می دهند و درخت شیرین ترین میوه را در اختیار ما قرار می دهد.
این چرخه خدمت، قانون هستی است. اما فکر می کنم موجودی که از این چرخه خارج می شود و به عبارتی این چرخه را مختل می کند انسان است. گاهی بهترین امکانات را دارد اما تخریب می کند و همه چیز را برای خود می خواهد، گویی که این موجود سیری ناپذیر است. بدنی سالم و بدون نقص در اختیارش است اما رسما به نابودی این جسم می کوشد، آیا جای تعجب نیست؟
از طبیعت به جهت لذت استفاده می کند و در آخر همین طبیعت که به او خدمت کرده را از زباله پر میکند. این تخریب ها و روند رو به افزایش آن نشان دهنده گم شدن انسان است. گم شدن از چرخه هستی که اساسش خدمت کردن است
در سفر اول برای باز سازی سیستم ایکس از داروی او تی استفاده می شود
خدمت ,هستی ,کند ,چرخه ,انسان ,درخت ,می کند ,خدمت کردن ,این چرخه ,گم شدن ,کند و
درباره این سایت