به نام قدرت مطلق
سلام دوستان امیر هستم یک مسافر
ما در وادی اول فهمیدیم که باید قبل از انجام هر کاری تفکر کنیم و در وادی دوم ما این را می‌آموزیم که اگر زمانی به هر دلیلی با تفکر غلط یا بدون تفکر کاری را انجام دادیم و دچار مشکلات شدیم نباید ناامید بشویم، در در چنین شرایطی مهم‌ترین مسئله اینست که کاری انجام بدهیم که در جهت حل مشکل باشد و زمانی که انسان تاریکی‌ها را تجربه می‌کند و به عظمت روشنایی‌ها پی می‌برد یک انسان کارآزموده میشود. افرادی که به کنگره می آیند پس از این‌که اعتیاد خود را درمان می‌کنند مجدداً به همان نقطه‌ای می‌رسند که اصلاً مواد مصرف نمی‌کردند، ولی اصلاً همان انسان نیستند که آن موقع بودند چون با تجربه کردن تاریکی و حل کردن مشکلات خود تبدیل به یک استاد، معلم یا مربی می‌شوند. دقیقاً مانند کسانی که در کنگره شصت راهنما هستند. این عزیزان در ناامیدی فرو نرفته‌اند و فکر نکردند که دیگر من معتاد هستم و آب از سر من گذشت و تا آخر عمر وضعیت من همین است. آن‌ها درست است که بدون تفکر یا با تفکر غلط در دام اعتیاد گرفتار شده بودند، ولی با همت و تلاش در کنگره اعتیاد خود را درمان کردند و تبدیل به یک معلم و مربی شدند و در جایگاهی قرار گرفته‌اند که می‌توانند به دیگران کمک کنند و دیگران را از این منجلاب نجات بدهند.
انسان نباید خودش را دست‌کم بگیرد. چراکه هرگاه انسان خودش را دست‌کم بگیرد دچار ناامیدی شده است و ناامیدی مانند یک زندان نامرئی می‌ماند که انسان را منزوی و گوشه‌گیر می‌کند. انسان در ناامیدی از زندگی ساقط شده و در گوشه‌ای بدون حرکت و بدون انگیزه اوقات خود را سپری می‌کند که اصلاً این شایسته نیست و صورت خوشی ندارد.
اگر کسی بدون تفکر خود را گرفتار دام اعتیاد کرده است نباید ناامید باشد. در این شرایط مهم اینست که راه‌حل این موضوع در کنگره شصت وجود دارد و پیدا شده است و فرد فقط با آمدن و حضور در کنگره می‌تواند اعتیاد خود را درمان کند و در ادامه کار که سفر دوم است می‌تواند به نواقص و مشکلات رفتاری یا شخصیتی خود بپردازد و یا به عبارتی خودش را بشناسد یا پیدا بکند.
آقای مهندس در سی‌دی وادی دوم به غیبت کردن اشاره فرمودند و این عمل را مورد نکوهش قرار دادند. مصرف‌کنندگان مواد مخدر غالباً اهل غیبت و قضاوت کردن بودند چون پای بساط مصرف مواد مخدر صحبت مفید و سازنده‌ای ردوبدل نمی‌شود و در این مواقع اکثراً بازار غیبت کردن و قضاوت کردن گرم می‌شد و درنتیجه فرد متوجه مشکلات در وجود خودش نمی‌شد و دائم دنبال اشکال در دیگران بود.
درکل ما باید بدانیم که هر کاری که می‌خواهیم انجام بدهیم باید قبل از انجام آن کار تفکر کنیم و با تفکر ساختارهای خوبی را در خودمان بوجود بیاوریم. اما اگر زمانی بدون تفکر، عملی انجام دادیم و دچار مشکلات شدیم، به هیچ وجه نا امید نشویم. وادی دوم مارا از نا امیدی عبور می‌دهد و می‌گوید در هیچ شرایطی نا امیدی جایز و شایسته نیست.سلام دوستان علی هستم یک مسافر:
موضوع حائز اهمیت برای من در وادی دوم دو مسئله بود. اول این‌که زمانی که به کنگره وارد شدم و با فراگرفتن آموزش‌های کنگره درون من یک جنگ نرم شروع شد و متوجه شدم که سال‌هاست جهت را گم کرده‌ام و جای ارزش و ضدارزش را باهم قاطی کردم و فهمیدم که باید جنگید که این جنگ موجب ارتقا و سازندگی انسان می شود.جنگ برای انجام ندادن ضدارزش‌ها و پرداختن به ارزش‌ها، که انجام ندادن ضدارزش‌ها خودش نوعی حرکت در مسیر ارزش‌هاست.
در وادی دوم می‌فهمیم هر قدر هم در اعماق تاریکی باشیم، ولی اگر یک روزنه‌ای از نور دیدیم به سمت آن حرکت کنیم، تا به منبع نور برسیم.
کار کنگره فراتر از درمان اعتیاد است.
دوم این‌که تصاویر ذهنی ما افکار و اندیشه ما شکل‌دهنده زندگی ماست.
اگر ما فکر کنیم که دیگر راه برگشتی نداریم حتماً همین طور می شود به قول جناب آقای مهندس که می‌فرمایند اگر به قدرت خداوند ایمان ندارید لااقل به قدرت خودتان ایمان بیاورید.
درست است که من زمانی در ضدارزش‌ها و تاریکی‌ها غوطه‌ور بودم ولی امروز در کنگره متوجه ارتقاء و پیشرفت خود هستم و متوجه کمک نیروی برتر نیز هستم که جلب حمایت قدرت مطلق سازوکار و شرایط خودش را دارد و آن هم چیزی نیست بجز هر حرکت در مسیر ارزش‌ها
سلام دوستان فرزاد هستم یک مسافر:
در وادی اول می گوید( با تفکر ساختارها آغاز میشود و بدون تفکر آنچه که هست رو به زوال میرود)
فکر کردن با تفکر کاملاً متفاوت است. در تفکر روی یک موضوع مناسب و خاص تمرکز کرده و ساختار ایجاد می‌کنی ساختار مثل این‌که اوایل ورود به کنگره وقتی دبیر و استاد را می‌بینیم، تصویرسازی می کنیم و برای خودمان هدف قرار می‌دهیم، که ما هم در این جایگاه قرار بگیریم و ساختار مربوط در ما شکل می گیرد، و در وادی دوم می‌گوید( هیچ مخلوقی جهت بیهودگی به این حیات قدم نگذاشته است هیچکدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خودمان به هیچ فکر کنیم)
یعنی این‌که خداوند هر چیزی را خلق کرده پشت هر چیزی که خلق شده دلیل بزرگی وجود دارد.
در روستای ما کسی مار و جغد را نمی‌کشد، چون می‌دانند که با این کار از شکار شدن خرگوش‌ها و موش‌ها جلوگیری کرده و برای زراعت آفت ایجاد می‌کند.
حال که جغد و مار بیهوده نیستند، مگر ممکن است ما که انسان هستیم و اشرف مخلوقات هستیم بیهوده باشیم؟؟؟!!!
اگر در تاریکی‌ها هستیم و دچار مشکلات هستیم، نباید ناامید باشیم چون هر لحظه ممکن است اتفاقی بیفتد و مسیر زندگی ما را عوض کند.
تا به حال فکر کرده‌ایم که دلیل خلقت من چیست؟ آیا دلیل خلقت ما مصرف مواد مخدر است؟ آیا دلیل خلقت من کار های ضد ارزش است؟ یا هدف از آفرینش من فقط خور و خواب و خشم و شهوت است؟؟؟
هرگز این‌گونه نیست من انسان هستم و هدف از آفرینش من هدفی والاتر است.
براستی رسالت ما در این جهان چیست؟ و هدف از آفرینش ما چیست؟
ما باید به کمک نیروی مافوق متوجه رسالت خود بشویم و هر گاه اشتباهی مرتکب می‌شویم و دچار مشکل می‌شویم از آن اشتباه درس بگیریم و دیگر آن اشتباه را مرتکب نشویم و در آن شرایط فقط به فکر حل مشکلمان باشیم و هیچوقت ناامید نشویمسلام دوستان همایون هستم یک مسافر :برداشت من از وادی دوم اینست که ما می‌توانیم هر اخلاق بدی یا هر مسئله‌ای را که از آن رضایت نداریم می‌توانیم آن را حل کنیم. من در گذشته خیلی زود عصبانی می‌شدم و غیبت زیاد انجام می‌دادم ولی با حضور در کنگره و تحت تاثیر آموزش‌های کنگره قرار گرفتن، فهمیدم که چه کاری خوب است وباید آن را انجام بدهم و چه کاری بد است و نباید آن را انجام بدهم. من در گذشته ناامیدی را کاملاً تجربه کرده‌ام و با خود فکر می‌کردم که چرا به این دنیا آمده‌ام و چرا در این مملکت به دنیا آمده‌ام و چراهای زیاد دیگر.،که مرا در ناامیدی غرق می‌کرد. ولی در کنگره متوجه شدم که در هر موقعیتی باید امیدوار بود و به مسیر خود در راستای حل مسائل با خوش‌بینی و امیدواری ادامه دهیم آرزوی قلبی من اینست که کل جامعه قوانین کنگره شصت را اجرا کنند و با کنگره آشنا شوند چون که به‌واقع تفکر کنگره خیلی از تفکر حاکم بر عموم جامعه جلوتر است
در سفر اول برای باز سازی سیستم ایکس از داروی او تی استفاده می شود
کنگره ,تفکر ,انجام ,یک ,انسان ,دوم ,وادی دوم ,در کنگره ,و در ,با تفکر ,خود را ,انجام ندادن ضدارزش‌ها
درباره این سایت